Na nosa celebración do Día Mundial da Poesía, Álvaro Cunqueiro tivo un papel especial co seu poema No niño novo de vento. E así como el imitou á poesía medieval galaico-portuguesa, na aula seguimos os seus versos para crear a nosa poesía. Hai que agradecer a colaboración de Lidia e de Ana, que desde as súas casas aportaron ideas para o título…
| Na estrela nova do tempo hai un ceo verdescente. Miña amiga, quen poidera verte! E baila de cando en vez, imaxinando todas as fadas. Quen poidera verte, miña amiga! Cae un raio transparente, entón tes que esconderte. Miña amiga, quen poidera verte! Unha nena do fondo do mar trouxo unha serea prateada. Quen poidera verte, miña amiga! |  |
18 comentarios:
Ola Ismail e Mario grazas por poñer o meu nome no post, a min encántame a poesía que fixemos.
Eu quero darche as grazas por contestarme que algunha persoas non poden vir ao blog porque teñen que ir ao monte a ordeñar as vacas, pero eu penso que se foron a Haití a darlles diñeiro son moi bos coa xente se de verdade fixeron iso e máis importante iso porque alí están pasando moita fame, pero tamén e moi importante o blog pero se e esa escusa... , pero tamén poiderón ir a Australia a ordeñar cans con forma de vaca, jajajajajajaja, pero a min encántame este post e agora comprendo para que querías que cha dixéramos, cando a pediste non sabia nin me imaxinaba que ía ser para isto por iso a pediches para facer un fermoso post para todos.
Un saúdo e moitas grazas por todo o que fixeches e se me esquecía o debuxo que puséches e moi fermoso.
Lidia, agora hai algúns visitantes. Talvez escriban algo...
Lidia,para mi,tu te lo mereces una persona que ayuda y colabora siempre debe ser pagado.
Muchos besos y saludos.Cris
También se lo merece Cristina Pena, que siempre está ahí para apoyar a los demás... Saludos
Grazas Cristina pero ti tamén o mereces porque eres moi boa persoa igual que todos.
Un bicos e moitas grazas Cris.
Iso si que e ser moi boa amiga!!
Mario me encantan las poesias de Maria Soliña, Uxio Novoneira...Tamen me gustan moitas poesias doutros continentes, como os de os autores de America.Tamen me gustan as poesias galegas clara no galego antigo eo galego actual.
Pablo, din que as poesías son o alimento para a mente. Así que... a ler moito!
Saúdos e boas vacacións.
Mira que lindo, no Taboleiro hai máis enlaces... De parte da profesora Teresa e de Lidia.
Saúdos
Ola Ismail eu quero dar unha idea e esta é:
Creo que lle poderíamos poñer unha música e que alguén que poda lela que se mereza lela despois ´poñela no blog para ter unha nova entrada.
Se che gusta ou como se non te gusta quero a túa opinión para ver se as miñas ideas teñen que mellorar ou están ven como están.
Un saúdo, moitos bicos e moitas abrazos.
O único problema, Lidia, é que tanto Ismaíl coma eu lemos a música de oído. E no meu caso non moi ben, por certo. Así que de ler nota musicais, nada de nada... Pero alégrame saber das túas ideas, pois claro que son boas.
Saúdos
Mario pero Dani M e eu si que sabemos ler notas musicais e poderiamos facer comprir a idea de Lidia.
E Mario decías que ías poñer o teu correo ou o de Ismaíl pero o teu pode ser Maller?
A todos nos alegra saber que Antón ha regresado. Pensábamos que exploraba algún lugar perdido, pero es que su horario es muy complejo. Así que ánimo, que por aquí se te aprecia... Saludos
Ola Antón e Ismail, Antón non me acordei no outro comentario dicirte isto:
¡¡MOITAS GRAZAS POR VISITARNOS!!
Creo que todos somos moi felices ao ver que nos escribes algo.
E Ismail grazas pola túa recomendación e que a min me encanta que me digas os erros que teña e non deixarmos pasar por calquera motivo, por exemplo que me vou a enfadar...
Un saúdo para todos, moitos bicos e moitos abrazos
Ola Antón e Ismail, Antón non me acordei no outro comentario dicirte isto:
¡¡MOITAS GRAZAS POR VISITARNOS!!
Creo que todos somos moi felices ao ver que nos escribes algo.
E Ismail grazas pola túa recomendación e que a min me encanta que me digas os erros que teña e non deixarmos pasar por calquera motivo, por exemplo que me vou a enfadar...
Un saúdo para todos, moitos bicos e moitos abrazos
Aviso: está al caer un nuevo post... ¿Qué será? ¡Ah, sorpreeesa...!
¡¡Hola aquí ahora si que subieron los comentarios.
Muchos saludos y mas comentarios.
Y ayer deje un comentario y no se publico.
Besos.
Ana, busca ese comentario porque seguro que lo publicamos, pues aquí no está... Y atiende, que hay un post en el horno. Saludos
Ana, Lidia tuvéchedes unha idea excelente pero tamén, polo menos a min me gustaría colaborar. Pero se facedes vós o traballo para que molestarse os demais. Tamén me gusta a poesía que nos quedou a nós.
Publicar un comentario