Non é tan fácil saber cousas da vida de Ismaíl. Debido á súa timidez, que teñen outros gnomos, prefire calar e que sexan os demais os que conten as súas historias. Así, en certo libro antigo pódese ler o seguinte:
Algunhas veces parecía un pouco desconfiado, pero apreciaba os mesmos valores universais que nós. Por iso gustáballe dicir palabras moi fermosas sobre a igualdade, a aceptación, a solidariedade e a mestizaxe cultural. Ademais, Ismaíl coñecía a moitos amigos imaxinarios: aos xigantes e ás fadas, á nena Brancaflor e ao cabalo Buligán, aos elfos e aos hobbits, a David o gnomo e á Bela Durminte, a ET o extraterrestre e ao Señor dos Aneis, a Simbad o Mariño e á Cincenta, e tamén a Brancaneves con todos os seus ananiños.
Pero o que máis lle encanta son as historias que descubren os seus amigos e amigas sobre a súa propia vida. Moitas veces, como é tan maior, ni el mesmo as lembraba. Este curso son moi especiais eses descubrimentos, tanto que xamais se perderán:
- O valente Ismaíl, de Daniel Ondina Seijo e Ana Pazos Blanco.
- O peixe marabilloso, de Antón Seijas Vieites.
- Ismaíl y Brais, el ladrón, de Brais Ramos Pérez.
- O castelo de Ismaíl, de Rubén Sánchez López.
- O terrorífico castelo, de Lara Vieites Meijide.
- O circo, de Sandra Rivadulla Llerafo.
- Ismaíl, de Sara Roibal López.
- Invasión, de Daniel Martínez Veiga.
- Ler tamén o caldeiro das historias.
Ismaíl cre que, con todas esas historias novas, cada ano sabe un pouquiño mellor quen é realmente. E iso grazas a esas palabras vosas…
13 comentarios:
Gracias por darnos más información sobre Ismáil, un gnomo muy especial. Esperamos algún día poder estar en contacto directo con él o con sus amigos. Saludos desde el fin del mundo (Patagonia)para todos uds. y un saludo especial al maestro Mario Aller.
Cariños, Lola
Lola, no le preguntaré a Ismaíl si quiere ir a la Patagonia. Sospecho que sé lo que me respondería... :-) Saludos
Yo creo que Ismaíl si que quiere ir a la Patagonia porque el es muy aventurero.
Las historias que hicimos nosotros de Ismaíl son espectaculares.
E por último quero facer unha pregunta, e logo Ismaíl e tan tímido?
Brais, a xente miúda eche así, polo menos os gnomos... :-)
Hola a todos. Ismail puede que sea tímido pero es muy generoso,a que si, Mario??.
Besitos desde la biblioteca
Ola Mario e Ismaíl.
Este post non ten palabras e moi bonito moi fermoso.
Ismaíl aínda e tímido polo menos nos a axudado a moitas cosas como a facer bonitas historias, a soportar cousas,etc..
E tamén ti Mario como non.
Este post se merece realmente marabillosos comentarios o iso e o que espero de os meus compañeiros.
E estado buscando e encontrado unha canción marabillosa, a mellor de las outras que vin para mi.
E para un profesor como Mario que ha sido xenial con nos porque nos axudou moito e nos da moitos ánimos.
Moitos bicos.
Saúdos.
Mario recibiste mi comentario ??
Lara, Ana, esas palabras son como estrellas, que brillan y brillan y brillan... Saludos
Hola Mario e Ismaíl, eres el mejor gnomo del mundo. Por eso cada día se te quiere más. Que nerviosa estoy por Alvarella! Y espero que Ismaíl también venga con nosotros.
Un saludo
Pues Sara, debes saber que lo había insinuado, pero después se me olvidó decirlo. Así que ahora no sé... Saludos
De volta de Alvarella, onde pasamos uns días estupendos e cheos de aventuras... :-) Abro o correo e vexo que o Ministerio de Educación premia á nosa querida Cincenta. Xa vos contaremos... Saúdos
Mario, esta semana no xogamos a final, pero a seguinte si. En Alvarella paseino moi ben, e creo que os demais tamén.
Adeus
Alégrome, Dani, lembra que se tes fotos, ti ou calquera dos demais, precisámolas para facer grandes posts sobre Alvarella...
Publicar un comentario