Felices vacacións!

A pesar de que xa falamos do que podes facer durante o longo verán, o mes de xullo é un momento bo para comentalo de novo. Lola Urbano, unha amiga e compañeira, publicou no seu blog de aula un post moi bonito e interesante. Gustoume tanto, que recollín unha boa parte das súas ideas para escribir estas recomendacións. Aquí tes una listaxe de cousas para facer:

• Cada mañá, espertar cun sorriso agradecendo á vida todo o que che dá. Protestar polo que non tes non serve absolutamente para nada.
• Despois, ir ao cuarto de baño para asearse, deixándoo todo limpo e no seu sitio.
• Almorzar ben e abundante. Por suposto, pos ti o almorzo e deixas a cociña recolleita. Tamén ponlle o almorzo ao “pesado” do teu irmán e así faredes mellor as paces, inténtao. Se é irmá, xa o sabes, o mesmo.
• Ordenar a túa habitación e facer a túa cama. Busca debaixo da cama e nos recunchos, seguro que atopas algún bichiño. Pregunta se podes axudar nas tarefas da casa: limpar, recoller, tender, gardar, pasar o ferro, comprar...
• Ler un pouco, con pracer.
• Ir a nadar, a xogar, a pasear...
• Se tes ordenador, visita o noso blog e o seu taboleiro, e deixa algúns comentarios para os compañeiros e compañeiras.
• Axudar a poñer a mesa, comer ben e sen rechistar. Se non che gusta a comida, don´t worry, en poucos anos poderás comer o que queiras. Dá as grazas á persoa que fixo a túa comida e recorda que nunca se lle esquece facelo nin ti tesllo que recordar.
• Resolver algunha tarefa logo da dixestión: problemas, páxinas recomendadas durante o curso e no blog (busca ben, le e atoparalas), escribir, buscar palabras que non coñeces, corrixir erros do caderno…
• Se vas de viaxe, fai un mapa, un itinerario, consulta o rueiro do lugar ao que vas, escribe sobre iso e mándamo a través do correo de Ismaíl. Así, eu tamén aprenderei. Se queres, fai fotos para que despois saibamos onde estiveches, o que che gustou e o que aprendiches. Envíalle a Ismaíl algunha, e talvez poderá ser publicada.
• Antes de durmir senta moi ben unha boa conversación ao fresco da noite, se é posible, coa xente que queres e que che quere. Ou ler un libro que che faga soñar. Ou escribir nun diario ou nunha libreta as cousas que che preocupan, para botar aos demos fora e poder soñar só cousas lindas.

E finalmente, a durmir, para levantarte ao día seguinte con outro fermoso sorriso.
Mentres tanto, eu esperarei pacientemente os vosos traballos, tumbadiño, por exemplo, así: